uderzać uderz·ać

uderzać uderz·ać
-am, -asz; pf -yć
1. vt

uderzać kogoś (w coś) — to hit sb (in lub on sth)

2. vi
1) (pięścią) to punch
2) (młotkiem) to hit
3. uderzać się vr
1) (samemu) to hit o.s.
2) (nawzajem) to hit one another

uderzać (na kogoś/coś) — to hit out (at sb/sth), to attack (sb/sth)


Nowy słownik polsko-angielski. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”